Yanan Umutlar

yanmanında
bir şekli şemali var
can tanem,

tarifsizliği
çaresizliği
gözlerimde
yüreğimde,

yanan umutlar
çiçek açmış
hüznün bahçelerinde

esen rüzgar
nem yapmış
kahrın damlalarından

kaş göz
çıkarıyor zaman
beddualar intizarlara mahkum
dağ başını duman almış,

sineye çekilmiş
gülücükler
üpücükler öksüz
sözlenmiş hasretliğe,
dalgalanıyor
uçup giden yarınlar..

bu kadar ucuzmuş mu ki
sevmek?
arkasına bakmadan gidiyor
gidiyor
viranelerin yok bir çaresi
yıkınılmışlığa olununca
ortak,

güneşi güneş yapan
sen değilmiydin ki?
güle oynıyan gönül
şimdi
zindan
karalar bağlamış
baht
kasıntıdan sırıtıyor
zan
sanki borç vermiş
misali
ha bugün ha yarın
ödeşeceğiz mutlaka,
ertesi
orasıda mı
yangın
yangınlar
acaba?
vazgeçmekte
bir işe yaramiyor
demek
aynen devam
olmayınca şeklin şemali,

o
beni bırakamıyor
ben de onu,
boşuna dememişim
ben,
can tanem
can tanesi
boş ver
gelsin ertesi...

(Berlin,27.12.2013)