Y/anarım Hasretine K/alan Gülüşünü

Bilirim hasretin düşünü
bilirsin,
sevdamın en acı yüzünü
çünkü ilk kez cesaretim sana uyandı

sevinçlerim sana isyan etti
yürüdüm yüreğimle korkusuzca düştüm yoluna
dağlar yollar perişan gönüllerde
avare halimle koşardım ardın sıra çığlıklarım sana feryat ederken

sevdamı sana adadığımdan beri
çığlıkların sesini bilirim
bilirim ki
yüreğin aleviyle her gün ölür ölür yanarım yar
kanasa da yollara düşüyor gönlüm

hep seni çıkmaz sokaklarda bekledim
amansız duruşların gülüşüne k/andım
heybem de senin düşünü taşıdım g/özümde

umutsuz kalsam
hasretine koyuldum gecesi gündüzü yok
ve ağlayan yağmuruna kanardım
seni g/özlerken

şimdi dertli adam ettin sen beni
senden vaz geçmem çok zor olsa da
imkansızı sevdirdin sen bana

felek sana ne diyeyim
nazlı yardan uzak kaldıysam
ahlarımla giderim
yolların yaban gülü dost dan haber yokken

keş kesi yokluğun adı da olsa
sen beni divane ettin gönül
yollarına düştüğüm günden beri avareyim yollarda

bense Nisan'dan yüzümü güneşe
g/özümü sabahları güneşli yıllara düşürdüm
sen yanım da yokken hem de varken
tomurcuklanan çiçeğin renginden geçiyordun
al giyinmiş bir dilberin seyrinde koşuyordum

doğduğum ayların hep yeni bir gün yazmışlar
oysa Nisan'dı doğduğum sabahların güneşiyle kalkardım
umut yayarken gül baharıyla kokan çiçekleri
ve sonrası
sonbaharımla kuruyan yapraklar uçuyordu esen rüzgarın seyrinde..
sen gönül sularımın koynunda gülüşlerinle

gönlüm bir hoş oluyordu gülen gülüşlerimde
hep yandım
yanarım
kanarım hasretine kalan gülüşünü ...

26*10*13*Karataş*