Yangın Yeri

Ay yerinde duruyor
Bu gece adı yarımay
Yıldızlar hemen çevresinde
Körebe oynuyorlar
Sokağımızın köşesindeki çam ağacı
Kozalağa büründü biraz da uzadı
Kozacık sokağın kedileri
Soy soyladı boy boyladı
Mahalleye ne bir taşınan
Ne de evinden sıkılan oldu
Her şey, herkes yerli yerinde
Ne olduysa olan yine bize oldu
...
Evimize bir karabasan geldi yerleşti
Ne var ne yoksa talan etti
Önce bir bir eşyalarımız kaybettik
Ahşap çerçeveli salon aynamızı
Üstünde yediğimiz içtiğimiz
Kedilerimizi büyüttüğümüz
Sıkışıp üç kişi büzüştüğümüz
Nar çiçeği renginde minik çiçekli
Misafire hep iyi niyetli
Yumuşak huylu ve huzurlu
Bir o kadar da azametli
O güzel kanepemizi
Sonra kitaplığımızı
Bir yük gemisinden daha büyük daha güçlü
Yılların sarartamadığı arşivimizi
Küstü gitti
Kasırganın gerisinde biz
Bize ait sevdiklerimiz
Salonun içinde anafora tutuldu bir gün
Ne var ne yoksa tuz buz
Bu kaybediş ne kadar da kusursuz
Turuncu vazo, lale mumluk
El yapımı heykeller
Dolu olup yağdılar birer birer
Kaybedenler yalnız değildik biz
Salonu seyrediyorduk şaşkındık üçümüz
...
Gizli bir karınca ordusu dadandı evimize
O gün bu gündür gelemedik kendimize
Mutfakta, yatakta dolapların içinde
Birde gelip derimize gömülünce
Beyaz bayrağımızı çektik
Teslimiyete boyun eğdik.
Kemirdi kara gözlü, kara kollu, kara bacaklı karınca ordusu
Bereketimizi, işimizi gücümüzü, sevgimizi
Bitirdiler evimizi
Karıncaların peşine takıldı en küçüğümüz
Bu gidişi anlamamız yaz kadar uzaktı
Bu gidişe kapılmamız an kadar yakın
Uzaklığımız evimizi kana buladı.
Sen canına kıydın
Sen hayatımdaki en büyük yıkımdın
Sobamız tüter oldu
Yakıp ısınamadık
Göz gözü görmüyordu
Her şey karmakarışık
Senin yuttuğun kömür
İçini yıkarken
Bizi kirletti istemeden
O gün yılbaşıydı yine bayram
O bayramdan beri bayramlar bana haram
Bayramlar zindan
Yas mevsimindesin dedi doktor
Üstüme kurum yağıyor
Kabulümdür yasımı da tutarım
Zindanlarda da yatarım
Ama biri söylesin ne olur
Nerde ki benim hatam