Yangının Kendisi Olmak

beste yaptım bugün yine
notalara beni,
güftelere aşkı koydum
ama sol anahtarım sendin...


aynı bestemdeki gibi
sen olmadan
kaos içindeyim bu gece
eriyorum gizlice...


kalemi elime aldım
fırçalar bir yandaydı
boyalar başka bir yanda
senin hayalin aklımda...


yüzüncüydü herhalde seni çizişim
ama hiç aklımdaki kadar mükemmel değildi
ya resmin çok çirkindi
ya aklımda sen ulaşılmazdın...


kelimelerle seni anlatmaya çalıştım
kalem boyun bükmedi aşkıma
sözcükler sığmadı sayfalara
ya devrikti cümlelerim ya da hiç kurulmamıştı bugüne kadar...


anladım bütün çabalarım boşluktaydı
yüreğimin elleri sensizliğe kürek çekmekteydi
tek korkutan beni yokluğunda boğulmaktı çığlık çığlık
yangınlara düşmek değil yangının kendisi olmaktı...