Yangınlar Neyime Benim

hayat değil ki
bu
mutluluktan kaçıp gelsin
kaşın gözünü öpüp
bir kuş gibi uçup gitsin...

nazar boncuğu gibi
o
gözlerinin içi
bakmaya doyamaz
insan
yaktıysa yürek ateşini...

zaman kahrına bedel
varsa ucunda umut
yaşama takıldım yine
bir dahanın yok ki zararı
ölsem bile...

yaşamın sancısı ben
kurulan saatli bomba
misali
ellerimde hayaller yetim
koşuyor koşuyorlar ah bir bilsem
nere...

sar beni sarıl bana
özlemlere kurşun sıkarcasına
hayat olsun bu hayat
kopsun gitsin yörüngesinden
kopsun
boynuna dolana dolana...

yangınlar benim neyime
sonsuzluğun koynunda?
varken sevmek sevilmek
mutluluğa koşmanın
yanında
koşmanın yanına...

(Berlin,10.05.2014)