Yanı Başımdasın

Bilmeyeyim nerede olduğunu, ne yaptığını
Bilmeyeyim bensizliğe nasıl alıştığını
Duymayayım beni çağırdığını
Görmeyeyim bana baktığını
Cesaret fakiride bana
Ve öyle say beni ne âlâ
Bilirim ki hâlâ İstanbul'um yanı başımda

Ama bileyim nefes aldığını
Sen yinede duyur, içinde yaşadığımı
Aklının biyerlerinde hala kaldığımı
Göreyim karanlığından aşkını
Hissetsin bu fukara
Yeter elbet ona pekâlâ
Bilirim ki hâlâ İstanbul'um yanı başımda...