Yanık Kalp
Ellerimde kızıl bir ateş gün gibi düştü gözlerime
Sıcaklığı dokunur ruhuma mayhoş mayhoş...
Rüzgarlar alevlendirir sana olan aşkımı
Yağmurlara hasret yaşarız bulutsuz gecelerde...
Gözlerinden sızan karanlıklar ruhumu kaplar
Yıldız yıldız yüreğin kor gibi yanar yüreğimde...
Dudaklarından süzülür nefesin kalbimin derinlerine
Tenin tenimde dolanırken yanar aşkın ateş gibi...
Bahçemde çiçekler açar güneşi özlemle bekleyen
Geceler doğar dolunay gibi senle dolu hafif mis kokulu...
Zamansız doğar tutkular dizginsiz yüreklerde
Hıçkırıklı gecelerle yağar hüzünler damla damla
İsyana hazır kırılgan kalpler eşlik eder alevli gözyaşlarına...
Kalbim kuru biraz tuzlu kaldı hüzünlerle,
Ellerim artık daha güçlü kendime ait dokunuşlarda,
Sevgim daha güçlü yana yana gittikçe büyüyen,
Nefretim daha soluk deymez kalp atışlarına,
Hayalim artık senden daha büyük yanık ama demirden kalple...
Vuslata beş var hayalim seden büyük dese de şair yine maziden an be an kapıp gelmiş her ne varsa yaşanmışlıklara dair.
-Mükemmel bir seranattı ..
kaleminize bin sağlıklar olsun
ben düzensiz yazmayı severim heceli yada kafiye aramayı daha çok edebi buluyorum...şiir duygu anlatmaksa parça parça ama ifadeli olmalı...yaza yaza en iyisini bulmayı becerecğimi düşünüyorum. yorumunuz için çok teşk.
Haddimi bağışlayın Bir kaç kez üst üste okudum lakin içinde kayboldum ifadeler güçlü ama birbirinden bağımsızmışcasına durağan, tekil...
Böyle oluncada şiir ayakta durmakta zorlanmış.
Saygılarımla,