Yanıldım

Bir rüya olmalı yaşadığım,
Oysa ne kadar gerçek !
Gözlerimi devirip uzaklara
Bakakalınca ardından
Yazılmış, yazılacak..
Yaşanmış, yaşanamayacak
Bunca sevda masallarının
O uçsuz bucaksız imkansızlığını anladım.
Biliyor musun sevgilim
Yollar hiç bu kadar acıtmadı yüreğimi
Hiç bir GELİŞ bu kadar gözlerimde büyük olmadı
Hiç bir GİDİŞ bu kadar yüreğimi yıkamadı
Ve hiç bir sevişme bu kadar kadınlığıma dokunmadı !
Evet yanıldım, hatalıydım
Zoru kolaylaştırdım
Ve inan pişman değilim !
Koynumda ufacık sevda kırıntılarıyla
Bir küçük kız çocuğunun saflığıyla
Arsız bir kadının arzularında
Teslimiyetim..
Sanma ki sana kızgınlığım
Sadece yarım kalmalara kırgınım..
Bana dair her ne varsa senindir
Yasaklarla sevdim seni
Günahıma ortak bildim
Halen sunuyorsam arsız kadınlığımı
Ve sevdalara aç yüreğimi
Sakına sakın aldanma/aldatma!
Ne bedenim ne de sevgim
İhanetin gölgesinde çürümesin/çürütülmesin..
Benim en olmaz savaşım kendimle
Bu yüzden sana direnişim.
Tüm arenalardan yaralı çıkışım
Yorgun argın varlığım..
Ve sana dair aktim..
Bundan böyle klavuzum sensin
Ben ise yangınlardaki esirin/im..

n.aydemir