Yanılgı

san sen
bir harf uğruna
nice seneler heba edilmiş olsun

ağla
gözyaşların temizlesin varlığını
ve sevap etsin günahlarını
beni dinleyerek çık yola
doğruyu bulacaksın mutlaka

ıstırap suskunluğu
bata bata
soyutluğuna

etki etti bana da
onlara da
bu beddua

söylediğin her dua
çıkışı gösterirken

söylediğin başka bir laf
sürgünlere iteledi
yüreğimi

dokunamadım
ellerine
aşkın

sürdüremedim
mutluluğu
arşa karşın

yapamadım
münzevi sessizliğin çığlıkla arasını

küskün birer
mevsim gibiydiler
uyduramadım makamını

sonra
mahcup yüzün
güncelerimde tebessüm ediyordu

yazıldığın kadar gerçek
okunduğun kadar da çiçek oluyordun

kokun yayılıyordu
yaprakların düşüşüyle gönlüme

hissetmek seni
yaşamak gibi
nefes gibi
tenime dokunuyordu

desem ve sen inansan
ve yanılgılar içinde kaybolsan

bende
seni
hiç umursamasam...

ne çok sevinir o vakit
us...

kalırsın ortada
sus pus...


25.09.12