Yanılmışım Annem

yaşarım sanmıştım sensiz
dura bilirim ayakta
sen olmasanda dünya farksız
nefes alırım rahatça
ama yanılmışım annem
hayat senmişsin,nefes senmişsin,
bense bir hiçmişim sensiz...

bırakta tekrar sarılayım sana
istersen kapanırım ayaklarına
ama yater ki affet annem
bu hayat çekilmez ki sensiz
çığlıklar bile yokluğunda sessiz
benim dünyam kararmış benden habersiz
sen yoksun ya annem zindandan farksız

bitsin artık bu hasret
ne olur annem ne olur beni affet
nasıl unuturum söylediğin ninnileri
ördüğün patikleri ,yelekleri...
ben düşerdim senin canın yanardı annem
inkar edemem emeğini sevgini
son bir defa daha affet beni
söz veriyorum hep mutlu edeceğim seni

sen kıyamazsın ki bana...
istemezsin zarar gelsin kılıma
biliyorum ne yapsamda affedersin ama
bu defa bu af son olacak ana
bırakta tekrar sarılayım sana...