Yanına Geliyorum

pek çok üşüyen yalnızlığından tanıdım seni

içindeki tek kelebek de kanatsızdı üstelik

günlerin acısıyla çırpınıyordun

suskunluğunun gelişkin ve kuşkucu gölgesinden

alevi küskün bir şiir feneriydi elinde

durmaksızın uzaklara bakınıyordun

söyler misin, neden kötücül dünya

neden hep korunmasızların üstüne yürüyor

kabardıkça kabaran bu kötümserlik

yanına geliyorum: kucaklamaya solgunluğunu

sağaltmaya: yaralarından yayılan öfkeyi

yanına, ruhuna, aşkınlığına geliyorum

güller, gövde gövdeye dalgalanırlar belki