Yanıtsız Kalan
çocukluğumu görüyorum düşlerimde
her defasında daha da bir soluyor renkler
soğuyor dokunuşların sıcaklığı
siliyorsun ne varsa benden arta kalanı
ister istemez göçenlerin izini sürüyorum artık
ölüme bir yol döşüyor eskiyen zaman
yıkılmış prensliğimin meydanlarından geçiyorum
düşünüyor ve anlamaya çalışıyorum
ben sana ne yaptım
sen bana neler yapmışsın ey yaşam
28/07/2009
bir hesaplaşma şansı sunulsa, yaşamın herkesten ayrı çekeceği var sanırım 🙂 anın kıymetini bilmeli, daha az hayıflanmamak için saygılar
Sayın Hasan Tunç,
Şiirkolik Ailesine hoş geldiniz
tebrik ederim
hoşgeldiniz..