Yankı

'Sen sen' diye kıyılara vuran bir dalgaydın
Sen gece gündüz bir pırıltı , ışıldayandın
Ben yok olmuştum içinde yakamozlarının
Çünkü sen en çok, en çok beni anlayandın...

Bir şarkı söyledin ılgıt ılgıt rüzgârlarınla
Yankısı efil efil esiyor kulaklarımda
Çağlayan bu sesi pek anlayamadın amma
Beni en çok , en çok beni anlayandın...

Anlaşılmak bana göre; huzur veren sihir
Artık tat vermiyor beni altüst eden bu şehir
Sen belki saatlerce dualar ettin bir bir
Beni en çok, en çok beni anlayandın...

Halime bakıp da artık sen üzülme diye
Işıltınla dolan bu nadide hediyeye
Bana her gün her an seni hatırlatsın diye
İsimler taktım ;beni en çok anlayandın...

Bir mıhçasına hep zihnimde duruyorlar
Varsın kessin yolumu bunca sarp kayalıklar
Şiirlerimin yolu sana çıkan ırmaklar
Çünkü beni en çok anlayandın ...

Yanık bir türkü gibi ağlatıp içime dolsan
Mızrabın teline düşüp gönlümde vursan
Med -cezirinle her akşam tek bana ulaşsan
Sevinçlerim bin kat olur ;beni anlayandın...

Artık edip dedi sözün yankılanan yerde
Feleğin kulağı kapalı gözünde perde
Gönlüm gezer göğünde, gözlerimse sende
Sevinçlerim bin kat şimdi ; beni anlayandın... 23.01.12