Yanlış Hayat

Yanlış nefesler aldım uzağında kalıp.
Kelimeleri oturtamadım yerli yerine,
cümleler bu yüzden bana hep dargın.
Olumsuzluk ön eki gibi yerleşti yokluğun;
neye baksam hep aynı bulanık,
nerede bulunsam hep biraz karanlık..
Oysa ben sürmedim siyahı bu dehlize;
elimdeki sadece mürekkep lekesi..
Yanlış mıydı seni kurmak hayallerime,
rüzgar gülü gibi dikmek çocuksu yüreğime?
Korkmadım bu sefer görmedin mi?
Zeminini bilmediğim bu yolda
sadece sana güvenip yürümedim mi?
Yanlış yaptım yokluğunda inkar etmiyorum;
ama sevmedim ve dokunmadım
hiçbirinin tenine eğilip de koklamadım..
O kadar yanlışdan sonra ne güzel;
bu kadar uzak olmana rağmen
bana yanlışlarımdan daha yakınsın..