Yanlızlığım Bırakmadı Beni
Dün gece
Çaresizliğimin korkusu sinmişti üstüme.
Sinsice giriyordu kanıma korkularım.
Olduğum gibi çıkmıştım.
Sonunu bilmediğim.
Sessiz, zifiri sokaklara
Nereye gittiğimi bilmeden yürüdüğüm,
O uzun yollar.
Suları deli akan Çoruh'un kıyısında, Buldurdu beni.
Gözlerim Çoruh'un hırçın akıntısına takılmış,
Bedenim durmuştu.
Etrafımdaki her şey nehrin akan sularına uymuş,
Gidiyordu..
Beynimi kemiren düşünceler, herşey, herkes gitti..
Ama; yanlızlığım bırakmadı beni
İçsel bir nida kahkahasıyla anlatmak göğsümüzdeki derin boşluğu, içinden geçen ışıklara aldırmayarak. Düşsel bir karanlığa tutunmak sonra, avuçlarımızdaki son demle baharları çağırmak, aşkın ruhuna dokunarak. Susmak sonra, ebruli bir şiirde soluklanmak ve alkışlamak... Tebrikler...
DUYGULU VE İÇTEN BİR ŞİİR..
TEBRIK EDIYORUM