Yansam Aşkından Ağlar mısın Ardımdan

bir sabah gel aydınlansın kararan gönlüm
sana olan sevdam gülsün gözlerim

bak duy sesimi
kalbimin ışığı senden yana sönmedi
sabır diledim her geçen zamana
ruhumla sonsuzluğa uçan gönlüm
unutmak zor olsada içimde yaşadım

bu son sözümü iyi dinle
sözünü halkalara çevirdim
döngüler bana asılırken sabırın selameti niye
bir tarafıma ay sol tarafıma sen doğuyorsun
şevkin vurur her y/anımı..
hep uykusuz gecelerde aradım seni..

of bir gülüşün ömüre çarparken
içim seni yaşardı
sen bilmiyordun
ayanım mayanım sendin gülüm.

gecenin ıssızlığına seni yaşarken
ruhum senle berdoş olduğundan beri yürek param parça
kalemin başka dünyama ışık vururdu
sen başkaydın yüreğimde kalemin yürek sızısı
gönlümde cennette kapı araladın

her bir yürek sözün asılı gibi düş yorgunu
ruhun tutkusuna yol çizer sandığım
kanım sana kaynarken gönüle kapı araladın sonsuzluk ateşiyle

bekledim durgun sularda baka kaldım
doruklarda b/aktım karşı dağların karı erimedi
gözlerden akan yaş ile yüreğimi soğutur mu?

saçların tarnar olmuşa gönlüme türkü y/aktım
sen diye
gülüşlerin soğutur mu içimde yanan alevleri


gel aşk pınarına
hayalda olsa aynı tasta su içelim
bir türkü yaktım gönlüme
yansam aşkında ağlarmısın ardımdan...

13.03.12 / Karataş