Yansıma

Çekmeyi unutmuşum üstünden,
Ellerimi..
Son ayrılıkta vedalaşırken,
Kara bir bulut çökmüştü gözlerime,
Bakamamıştı gözlerine..
Ne garip degil mi?
İnsanın canını bırakıpta,
Yeniden yaşayamaya çalışması ?
En derinden vuruluyor,
Kalbinden..
Ama ölemiyorsun işte,
Gidermiyorsun istesende..
Biliyorum artık tarifini ayrılıgın ,
Yaşamasını..
Bir ölü gibi cansız,
Yapayanlız.
Çok zor degilmi?
İnsanın yalpalaması..
İşte ayrılıkta cehennemin,
Bu dünyadaki yansıması..


Ozan Emir ÖZCAN
03.06.2010