Yansıma
Çocuk vardı
Küçük, konuşamayan
Bir de anne vardı
Hasta, ümitsiz
《
\
Çocuk bir ayna gördü
Kapı kenarında
Emekledi
Yerdeki cam parçalarının
Dizine batmasını aldırmadan
Emekledi , emekledi , emekledi...
《《
•
Birini görüyordu aynada
Elbiseleri yırtılmış
Dizleri kanayan
Şaşkın şaşkın bakan
Bir bebek görüyordu
Kimdi bu acaba?
《
,
Gülümsemişti ona
Aynadaki bebek
O el çırpınca
Bebek de el çırpıyordu
.
,
Hasta anne
Görünce olanları
4 aydır unutmuş olduğu
Gülüşü yakaladı
Mutluydu bebek
Bir dost bulmuş
Kendisiyle uyumlu
《
\
Ama anne biliyordu
Her ikiside onun bebeği
Biri gerçek
Biri yansıma
Yine de gülümsedi
.
,
Yüzüne çarpan
İlk güneş ışınlarıyla beraber
Son nefesini vermişti
Anne
Bebek ise her şeyden habersiz
Yıkık harabede
Aynadaki arkadaşıyla
Oynamaya devam etti
Tebriklerimle Sayın Şair...
Güzel ama hislere dokunaklı ve duygusal. Tebrik ediyor kutluyorum. İyi günler dileğiyle...