Yapamadım

içime işledi o son bakışın,
beni götüren otobüsün arkasından...
oysa ne kadar da kolaydı gitmek,
zor olan kalmaktı...
zor olan seninle olmak...
defalarca anlatmak istedim sana,
hep susturdun hayal dudaklarınla,
şimdi kalmam gerekliydi bilirim,
kalmadım....
kalamadım...


doğru sevdim...
doğruydu yandığım,
teninin her zerresi için...
ölümü de göze almadım sanma sakın,
defalarca öldüm ben o son bakışınla...
zor olan seninde yanmandı,
zor olan seninde sevmen..
şimdi ölmek zamanıydı bilirim,
ölmedim,
ölemedim..

doğru aşıktım,
doğruydu vazgeçtiğim,
bir gülüşün için dünyadan...
ürkek bir güvercindin avuçlarımda,
sıkılır kaçarsın diye korktum,
daha da hapsettim avuçlarımda seni,
sevdamla öldürmekten korktum,
zor olan kaçısını seyretmekti,
zor olan özgürlüğün..
şimdi kan akıtma zamanı gözlerimden bilirim,
ağlamadım,
ağlayadım....

oysa sen,
o kadar temizdin ki,
o kadar masum...
kirletmek istemedim seni,
laf anlamayan inatçı sevdamla..
çılgındı ya sevdam,
gözü kördü,
deliydi ya....
zor olan katlanmaktı deli sevdama,
şimdi özlem zamanı,
şimdi hasret zamanı bilirim,
sanırım bir tek bunu, sen gibi,
pervasızca yapabilirim,
çünkü ben
doğduğumdan beri,
28 yıldır sana hasretim...


g.r.