Yapay Gül

Bir gemi kalkar yüreğimden benim,
Damlar göz pınarlarıma
Serinyol'da yağan yağmur.
O zaman başlar sana olan sefilliğim,
Kaçak bir çay tadı kalır senden geriye,
Bir de
Avuçlarıma tutuşturduğun yapay bir gül...
Ama gel gör ki,
Buğulanan bütün camlarda senin adın yazılı.
Ve artık
Senin için doğuyor her yeni günde güneş.
Söyle!
Batar mı hiç güneş,
Yapay bir güle hayat vermeden?

28.12.2005
Hatay/Serinyol