Yapma
canım benim
hakkım var mı
beni bu kadar
çok sevmeni
istemeye
buna hazır değilim
ben bunu hak etmedim
oysa sen
layıksın sevilmeye
iyilikleri hak edensin
o kadar çaresiz
ve beceriksizim ki
uzaklaşıyorum
şehri terk ediyorum
seni üzeceğimden
korkuyorum
bir mutsuzluk abidesiyim
her şeyi
benim yüzümden olan
taş yığını beni
sevme !!
sevme ne olur
kalbinin çığlığı
zelzele olup titretirken
duymuyorum
o kadar zarifsin ki
koklamaya kıyamıyorum
bir gelincik yaprağı gibisin
hassas yüreğin
tutkulu sözlerin
öylesine titrek
öylesine nazik
ne kadar yazık
ne kadar haksızlık
ah
hayır !! hakkım yok
beni bu kadar sevmeni
beklemek
sevilmek
yapma bunu ..! !
yapma bunu bana ..! !
bırak çıkayım hayatından
hayatını karartmadan ....
10.08.2015/Çengelköy
..maalesef yazdığım her satır kendi iç dünyam ve gerçeğim , bir türlü mutluluk şiirleri yazamıyorum ...teşekkür ederim Sermin hanım yorumunuz için ..
Mustafa bey ,
ne kadar karamsar bir şiir umarım sadece kurgudur yoksa sevmek de sevilmek de herkesin hakkı 👍