Yapma Gül

öncesi vardı sessizliğin...çok öncesi...


'canım, bu sefer kesin geliyorum, seni çok seviyorum,
ö l ü r ü m g ö r m e z s e m ' der. titrek bir ses
hafiften bir iç çeker imkansızlık
ne sözler verilir
ne çok

...


Doğar yeni bir gün sancılı geceden
örülür kuyulara dalgakıran
bin bir kederli çehre yolcu
eser yıldızpoyraz
... çözülür halat
ufuklara doğru bir gemi yol alır
koyu maviler yırtılarak


Di'li geçmiş zamanlar şekerrenk
daracık çamur kaplı sokaklar
çeşme başlarında türkü çığırmaz artık kızlar
yaban ellerde ezilir başak
şaşkın eleğin simleri çoktan dökülmüş
kalu beladan beri güler mi hiç zalim felek


Kırk budakta asılı intizar
bir kifayetsiz kelimeler
kimi vakit küser
bereketli yağmurlar
yağsa da taşsa dereler
coşsa börtü böcek


Hayat atölyesinde hep-ten- çırak
gönülden duygulu gürbüz
bir çınar dal dal yaprak yaprak
kırmızı mor sarımsı güller
duvağımda salınarak açsa
büyülü kokusu içine sarsa
h i ç u y a n m a s a m
- en sevdiğim rüyalar

Şimdi
telefonum bir köşeye atılmış, hattım kesik
hayal kurmam bile yasak..iç ANADOLUM bozlak
göğsümde takılı bir yapma gül
okşasam incitmiyor ...



2006