Yaprak

Yine yaprak rengi hüzünler birikti kalbime
Kızıl bir gün batımı doldurdu gözlerimi
Işıl ışıl her yer sessiz ve sakin
Ben sonu gelmeyen fırtınalarda gözü kapalı biri
Otururken kendime karşı,aklımda bir yerden
Bir rüzgar esiyor mırıldanarak seni
Dalga dalga boğuluyorum kendi içimde
Kulaklarımda çınlıyor sükuneti hıçkırıkların
Yalnızım
Yalnız deniz
Yalnız rüzgar...
Kaderine boyun eğmiş denge mahkumu dallar..
Ayrılığın hüznüyle eğilmişken vuslata
Yorgun bir adım atıyorum ecele doğru
Ve sonbahar...
Yalnızlığı üflerken dakikalar ruhuma
Sonbahar yine..
Kim bilir son bahar bu bende,
Kim bilir,
Belki de...