Yar

paslı raylar gidip dönmeyen trenin nişanesi
her yanı sarmış elem ve firakın mevsimi
vaveylalar uçuşuyor çığlık çığlığa
gidenlerin ardından
ağır geliyor omuzlarıma yaşamak
oysa kendi ayaklarımın üzeride durduğumu zannederken
sendemi gidiyorsun EY YER