Yâr
Ey yar,gül yüzünde gamzelerde dolu hüznün bulutları
Gel umut ol bahçelerimde açan gülücüklerinle
Şiir ol sayfalarıma yazmaktan vazgeçemediğim
Sarılma yağmurlara yâr,güneş gibi parılda karanlık yollarımda
Tut ellerimden sıkı sıkı bırakma sakın sonsuzluk yolculuğunda
Bir dünya düşünmüştü şair, Yolları karlı, buzlu, Güneşi de olan, karanlığı da. Karlı dağlarının zirvelerini kurgulamıştı, Çıkamadığı, uzaktan seyre daldığı, Hayal etmişti nice aşkları, Yaşamak istemişti, Yüreklice, Candan, Dobra dobra. Sen, ben değil, Biz olurcasına.
Bir sevda düşünmüştü, yaşanmamış, Gönüllerde açan, Mutluluktan uçuran. Aradığında bulamadığı, Aramadığında yüreğinde gördüğü bir sevda.
Gel demişti, Sana açtım yüreğimi, Yeter ki sev demişti, Yeter ki gör, Yeter ki ağlatma, acıtma. Sakın ha kandırma, kanatma sonra. Delirtme yüreğimi, Bırak solgun kalsın güllerim, Hayallerimi yıkma, Sevemeyeceksen gelme.
İşte böyle sevgili şair. Kutluyorum özlem dolu şiirini.