Yara

düşler sokağında görmüştüm seni
gözlerin nedensiz takılmıştı gönlüme
sen masallar anlatyordun kendine
büyülü sözlerle çocuk yanını avutuyordun
birden ne olduysa oldu işte
kestin masalı yarıda
kalbimin en çocuk yerine batırdın hançerini
saf ve masum duygular kanadı
yine başladın masalına
adamlıktan sevgiden dem vurdun umarsız
iyiler kazandı yine ve mutlu son buldu masal
bende kalakaldım öylece orada
tılsımı söndü yıldızların
sende bu ego bu kalp simsiyah kapkara
ben de vurgun misali bu yara
düşlerimi çekiyorum sokağından
seni bırakıyorum kendinle başbaşa.......