Yara Hali Olsa da

Gök ela solar
Gün saat dakika sanki son nefeste
Kalem elde uyur gezer, tükenir sözcükler
Kent siner
Kalırım

Bir hayâlin
Bir hayalete yerini terk etmesi yok mu
Görüntülerini damıtır gerçek
Suskunlaşırım

Bir uçtan bir uça
Bilmem hangi oyunbaz
Gri izler bıraka bıraka
Süzülür yurt topraklarımızın üstünde

O ses kırbaç gibi
Tortusuyla bilincimizi cırmalar

Çiçek ölgünleşiverirse de dalında
-suz kalmış değilsiniz der
İçimdeki feryat.

Böyledir bütün kaygılar gelir geçer canımın içi

Günün birinde
Güneş vurur alınlarımıza yeniden
Açlığımızı giderir yengi
Gülüveririz

Bu yurt bizimdir üstünde biz teperiz horonları
Sen yeter ki unutma
Sevdalarımıza göz diken şu uğursuz baronları