Yaralı Gönül!

Ne yaman bir gönülsün, ne yarda bir ömürsün...
Acı, tatlı, hüzünlü sen yaralı gönülsün!
/
Ne umdunda ne buldun, ümitlerle yaşarsın!
Sığmaz için içine,yine dolup taşarsın...
/
O gül bahçelerinde, hep ah çeker gezersin...
Sen güllerin içinde, bir seveni beklersin!
/
Yokmuş seven bir gülün sen bahtına küskünsün
Şu gönül figanıyla gül bağından sürgünsün
/
Sevdalara yürürsün, ne uslanmaz gönülsün...
Nedir senden çektiğim, sen beni öldürürsün!
/
Ne derdini söylersin, ne de bir gün gülersin...
Hazan değmiş dalına, süzülmüşte gidersin!
/
Sarı,beyaz, kumralı fark etmez hepsi aynı!
Tuttun bir yol gidersin, zamanla mekan ayrı...
/
Usulca yavaş yavaş, bir aşkla eder savaş...
Hayat kendi yolunda, aşk biter yavaş yavaş!
/
Uçmak ister şu gönül, kanatların altında...
Yaralanmış can çırpar,bir kuş avuçlarında!