Yaraliya
Kendini âleme teşhir ederken,
Canlar pazarında sergin olmaz mı?
Bol kazanç peşinde koşup giderken,
Seni var edene vergin olmaz mı?
Nerdeyse yetmişe yaklaştı yaşın,
Hücreler öldükçe kaşın ha kaşın,
Şimşir kabaklara dönen o başın,
Kemale erip de, ergin olmaz mı?
Yaşlandıkça hırsın daha artarsa,
Senden soytarısı sana sırtarsa,
Edep örtüsünü çekip yırtarsa,
Zayıf sinirlerin gergin olmaz mı?
Herkes egosuyla savaş yaparken,
Aklınca en doğru yola saparken,
Cennet bahçesinden köşe kaparken,
Senin nefsin ile cengin olmaz mı?
Riyakâr yüzünden maskeyi soyan,
Arifse ortaya çıkıyor foyan,
Adamsan insanca insana boyan,
Ak ile karadan rengin olmaz mı?
Örümcek kafalı, ahtapot elli,
Çözülmez muamma oldun temelli,
Ne ölçün aşikâr, ne tartın belli,
Mihenge vurunca dengin olmaz mı?
Burnun havalarda, ayağın yerde,
Kendine kendinsin koyu bir perde,
İncelik, nezaket, letafet nerde?
İnsan mütevazı engin olmaz mı?
Her kimde ihtiras ateşi sönse,
Derdini saklayıp içine gömse,
Her lahza yönünü Allah'a dönse,
Yaralı gönüller zengin olmaz mı?
19.11.2010
ömürler su gibi akıp giderken farkına varabiliyorsak yaşananların mutlu olabiliyorsak eğer işte o zaman yaşam güzeldir emeğine yüreğine sağlık abim saygı ve selamlarımla
👍👍👍 bu sayfa ne zaman keşfedilecek bilmiyorum, bildiğim birşey var ki, böyle sayfalar ve böyle kalemler oldukça ben her türlü olumsuzluğa rağmen ne türk şiirinden umudumu keserim, ne de toplumu bir virüs gibi sarıp sarmalayan kültür emperyalizminden ürperirim.