Yar/dan Armağan

ay geceye küsmüş Beykoz'da,
yüzünden gülüşleri çalınan bir palyaço gibiyim.
mevsim kış,
zaman ayrılık,
dudağımda kalmış yarım şiirler...
sen kokuyor şimdi bu sokaklar,
iyi değilim işte,
yaralarım sızlıyor
yoksa gözyaşlarımı saklarmıydım senden...

yitirdiğim düşlerin ardındayım bugün,
bilmediğim bir zamana gidiyor yüreğim,
gemiler geçiyor boğazdan,
ben sana sesleniyorum aşkımın doğduğu Beykoz'dan...
sevmeye gelmiştim seni,
şimdi yüreğime dokunuyor yağmur,
penceremde garip bir heyecan...
sabah oluyor, aynı toprak kokusu,
ve içimde yine ölüm korkusu...