Yargı

Ben hiçbir şeye inanmam
Sorulanları düşünmeden cevaplarım
İç muhakeme yapmam
Sıkıcı görevler sunarlar masama
Ben hiç sormadan hepsini yerim
Bazen orada olduğumu farkeden birisi olur
Bana sorular sorar yine
Düşünmeden cevaplarım
Bazen soruyla cevap veririm anlamadığımdan
Bazen kızar bana, bazen şaşırır
Ben en soğuk halimle dururum
İnsan yönlerim var elbette
Arzularım var, ihtiyaçlarım
Fakat bunları amaçlamam
Olması gereken zaten olur
Benden istenenleri yaparım
Birisi bana cinayet teklif ederse de
Bu benim için fark etmez derim
Adaletin ne olduğunu iyi bildiğim söylenemez
Fakat onu size olmayan davranışlarımla sorgulatabilirim
Ahlaklı birisi değilim
Babam öldüğünde
Ruhumda bir rahatlama hissettim
Vicdanlı da değilim
Bazen sizi dinlemeyi bırakır ruhumu dinlerim
Ruhumda bana seslenen hiç kimse yok
Suda savrulan bir yaprak gibiyim
Siz nereye çekerseniz o yöne giderim
Ne isterseniz yaparım
Ne istersem yaparım
Kendimden ilk defa bu kadar çok bahsettim
Bunu ender yaparım
Ölüme en yakın olduğum anda
Yani infazımda
Hiç korkmadım
İnsanlar benim yerime de üzüldü, telaşlandı
Aradan bilmediğim zamanlar geçti
Belki kıyamet koptu da yeniden dirildim
Bilmiyorum
Kıyamete inanmıyorum
Hiçliğe inanıyorum
Sonra hemen seviştiğimizi hatırlıyorum
Gecenin ortasına bir sigara yaktım
Dumanını üfledim pencereden
Sokağı seyrettim biraz
Yıllar sonra
Ya da beş dakika sonra belki de
Ölümü düşündüm
Her şey bitecekmiş gibi oldu
O an ruhumda bir hareket hissettim
Dönüp baktım kapıya
Ama hâlâ içerden sürgülüydü