Yarı Yıkık Aşk

Kalıp kalıp yağıyor gökyüzünden kan,
Hayat tiskinç ve mide bulandırıcı,
Dünya öyle bir sıkkın ve bıkkın ki kendi hayatından,
güneş'in derecesi bile ayrı bir oynuyor,
Kura çekildi yine bugün hayatta,
bana binlerce ölüm çıktı,
Sana ise binlerce benden hediye edildi,
Boyun kıldan ince yaratan'ın yüce adaletinin karşısında..

Elimle gösteriyordum, her gördüğümde gölgeni,
Sanki hiç görmemiş olsa gerek gözlerimin içindeki seni,
İşte bu görgösüzdü uğruna kelimeleri kımıldatan rüzgar gibi,
Senleyken bir hiçti, sensizken döktü mürekkebi,
üzerine aldı kızıl ve kan kokan mısralar,
Kerameti asla kendinde arama,
Yazılıp çizilenler, sadece orantısız bir hayat yaşadığımın,
ufak bir acı senfonisi,
Sen gittin ve kelimelerim geldi hepsi bu,
İçimde besleyip büyüttüğüm değerin ise ne yazık ki hala aynı,
sadece kağıt parçaları için sattığın ismin,
kalbimdeki nüfus cüzdanında şekil değiştirdi.

Çelik yapılı, bir o kadarda kuvvetli paralı askerler,
Baş üstünde oturan sevdiğimin anlamı artık buydu işte,
Bir zevk için namusunu erkeklere öldüren
muazzam bir hediye paralı ve asker,
Kraliçemken terfi etti ve ünvan kazandı,
elini tutup mutlu olmak istediği sevdiğiyle birlikte..
Orta yol düşünüldü hal edilmek üzere kafalar patlatıldı,
Gereği düşünüldü sevdiğimin ünvanı,
şu aralar fahişeler kraliçesi ne yazık ki.

Hayatımda tın sesleri çıkaramayanlar,
Arkamdan küfür edenler,
Selam verip vermediklerim,
İyiliklerime karşılık vermeyenler,
Hayatımın başrolündeki bir numaralı kazananlar,
Şu aralar saygı duruşunda cansız bedenime,
gel deyip kovduğun yarı dökük, yarı yıkık eserine.