Yarım Kalan

tesbih imamesi gibi alt üst olurken hayat
bir nehir diğerine ne kadar borçludur
ya da
ne kadar suçludur bir çocuk diğerinden
hangi yürek ayırt edebilir aşk mesafesini değerinden
bilinmez..

herkes kendinden kaçırdıkları ile sofu
biriktirdikleri ile sufi
silinmez..

hangi suç temize çıkartır son veda telaşını
bir kartopu hedefi kadar ak-pak
bin pişmanlıklar kalesi kadar sağlam
görülmez..

bıkkınlar ordusu karşılarmış geceden kaçan sabahı
ya sabahtan kaçan geceyi kaç serzeniş unutur
söylenmez..

eski bir genetik sapma ya da yanılsama af dileyiş
kozalaklardan kurulu mutluluk gıcırtısı
çok hazin bir sonun ilk anı gibidir bazen mutlu bekleyiş
anlatılmaz..

aşklar da devişirme
ayrılıklar da
kimbilir kimin hikayesi yüz yıllar öncesinden bu haz dolu kavuşma
bozulmaz..

şiir bir sarmaşık gibidir kaçar habire kendinden
dağlardan ırmak
ırmaklardan dağ yapar
ömrün hazanı mı
hazanın ömrü mü
yazılmaz..



ağustos2011
kundu/antalya