Yarım Kalan Tablo

Aklımda bir resim var, unutmadığım asla
İzlerdim hayranlıkla, tablo yaparken seni
Benim için o anda, Van Gogh'tun sen mesela
Sendin aşkın kendisi ve aşkın yönetmeni

Maviydi aşkın rengi, kan kırmızıydı busen
Tuvale aktarırken , ne kadar mutluydun sen
Para pul önemli mi, böylesine seversen
İsterdim ömür boyu, bana eşlik etmeni

Kavuşmuştuk sonunda , unuttuk kederleri
Beni sevdiğin kadar, sevmiştin bu yerleri
Güvenmiştim sana ben, bozmuştum ezberleri
Gönül isterdi yine, bu aşkı resmetmeni

Senin kadınındım ben , pazarda köle değil
Artık emrediyordun , boynunu kır ve eğil
Bilseydim sonumuzu,olmazdım sana mayil
Gönül gözü olanın, olmaz ki eğitmeni

Van Gogh gibi çıldırdın, değiştin sen aniden
Sevdiğini acıtan ,sen miydin bu sahiden
Nasıl severdim seni, aşkla , şevkle yeniden
Sahneye fırlamıştı, bizim aşkın şovmeni

Yürümemi istedin, senin ayak izinden
Kirlenmek istemedim, yollarının tozundan
Kaç yürek yetim kaldı, bu aşkın enkazından
Yarım kalan tablonun,yoktu bir düzeltmeni