Yarım Şiir

Huzursuz geçiyor gecelerim...
Göğsümde, başının ağırlığı yok artık
Yatağımıza uzanıp
Gözlerimi kapattığımda.
Bundan sonra ancak göz kapaklarımdasın
Ya da rüyalarımda
Seni görebilmek için uyumalıyım...

Sesini duyabilmek için annemi aramalıyım,
Bir keresinde benzetmiştim ya...
Belki bi kere daha benzetirim.
Ya da şarkımızı açmalıyım
Dans ettiğimiz anın görüntüsünü
Çıkarmalıyım beynimin "unutulamayanlar" arşivinden.
Seni, hatırlaya hatırlaya unutabilirim belki...

Seni, unutmalıyım acil.
Çünkü yarım kalıyor her şey
Sen aklıma geldikçe.
İşlerim yarım kalıyor,
Odanın ışığı açık kalıyor,
Bağcıklarımı bağlamadan çıkıyorum dışarıya
Ve bunu düşünce anlıyorum.
Ne demek istediğimi,
Umarım ki anlıyorsun...

Yazdıklarımı hâla anlayamıyorsan
Bir kaç mısra daha yazabilirim.
Ne de olsa;
Yazmak değil yaşamak yoruyor beni.

Ölümlerim bile yarım kalıyor,
Bir cesede dönüşemiyor asla bedenim
Gözümü açtığım anda.
Beni son anda vazgeçiren şey neyse
O şey hep var.
Ümitlenme sakın!
O şey sen olamazsın.
Çünkü sen hiç yoksun
Hiçte olmadın..