Yarın

gözlerinde bırakıyorum çocukluk acılarımı
olur da ağlarsın diye,
hüzzama dönüyorum
kırık bir taş plakta biriktirip tüm düşleri

yağmurlu mayıs'lardan sesleniyorum
martı kanadına asılıp
fevri denizlerde kolyoz pulları sıkışıyor avucuma

buz mavisi
köpükler ilişirken iyot kokularına
güneşi kaçak iklimin akşamı doğuyor
ıslak aralıklarda


içimi tutuyorum aynaya
arnavut kaldırımlarından yansıyorum

bana dair çizgiler düşüyor
ömrün çetelesini tutarken vakit
eksiler sayılıyor
artıları biriktirip

yanlışlar götürüyor
doğruları, sıfır noktasına zamanın

rıhtımda düşüyorum kasıklarına şehrin
doğum sancıları başlıyor

doğuyorum belki de
ölmeden önce
yine




yine
ak zıbınlarda
tomurcuklanıyor yarın...