Yarın Bayram

Üşüyorum diyordu
Sindiği kuytuda çocuk
Yırtık gömleği kirli
Yüreği beyaz
Gecenin en siyahına gizlenmiş
İçinde minicik bir ümit
Yarın bayram dedi
Belki çok mendil alan olur
Oysa satmak değil
Mendil almak isterdi

Ah! anacığı
Genç yaşında onu bırakıp gidiveren
Ölüme yenilen anacığı
Hep anlatırdı
Kenarı oyalı mendilleri varmış
Her bayram yenileri olur
Üç beş lira harçlık verilir
Lunaparkta eğlenirlermiş.
Bir gün sordu
Anneciğim lunapark ne?

Geçmiş gün anlatmıştı annesi
Anıları parçalanmıştı sanki
Küçük kalbinde büyük acılar
Kaçıyordu belleğinden hatıralar
Şimdi çok üşüyordu
Günlerdir açtı ilgiye muhtaçtı
Yalnızdı yapayalnız
Yarın bayram diye düşündü
Belki biri onu fark eder
Hayal bu ya saçlarını okşar belki

Caminin avlusuna gitsem dedi
Bayram namazına gelir amcalar
Ama dilenmem
Bir sürü mendilim var
alırlar...
Üşüyordu çok üşüyordu
Bir damla süzüldü yüzüne
Silemedi mendili yoktu
Yarın bayram dedi
Satarım simit alırım
Hatta lunaparka bile gidebilirim
Üşüyordu çocuk
Yarın bayramdı.

GÜLCENAZ