Yarin Gönül Bağı

Yarin gönül bağında yağmurdum kardım,
Bir ekince bin çıkan toprağında nardım,
Atalarından yadigar eşsiz bir çınardım,
O gidince sarktı çöktü dallarım benim.

Yarin gönül bağında bir sevdalı arıyım,
Uzak gibi görünsem de aslında beriyim,
sevmekte öndeyim sevilmekte geriyim,
O gidince bozuldu koktu ballarım benim.

Yarin gönül bağında cahil bir kuldum,
Her aklına geleni söyleyen dildim,
Edep haya öğretti ve haddimi bildim,
O gidince daimi şirk'ti hallerim benim .

Yarin gönül bağında gülmeye alışıktım,
Sürmeli gözlerinde parlayan bir ışıktım,
Yalnız ona bağlıydım tarifsizce aşıktım,
O gidince coştu aktı sellerim benim.

Yarin gönül bağında usul usul eserdim,
gelen her fırtınayı öfkem ile keserdim,
Şevkatiyle sakinleşir rahatlar susardım,
O gidince yolunu saptı yellerim benim.

Yarin gönül bağında çağlayan pınardım,
Yazın buz keserdim kış gelince yanardım,
Onu hep başucumda oturacak sanırdım,
O gidince tıkandı bitti yollarım benim.

Yarin gönül bağında tıngırdayan sazdım,
Her kalbe binlerce yanık türkü dizdim,
Duygusuza çok geldim duygusala azdım,
O gidince paslandı koptu tellerim benim.