Yarını Arayanlar

sonsuzdan öncesinin şimdisiyiz, biz
dökülsün gözlerimizden gece ayinleri
ateşi avuçladık , uçurumları sırtladık kaç kere
belki cehenneme su kattık
bulutları ağzından öpüp yağmurları susturduk
yani hayattık


sevmenin bereketini göğsümüzde yaşattık...












biraz sonra sesler kaybolacak
pencerede intihar edecek sardunyalar
bülbül, gül için ağlamaya devam edecek belki
titrek bir efkar son kez doğrulup
lacivert kirpiklerine bakacak güneşin
göğsümüzden kurtulup, rüzgâra karışacak
buruşturulmuş anılar
tamamlanmayan düşlerin sarsıntısı toprağı yaracak
biriktirdiğimiz infazlarla doldurup boşluğu
yarına gidelim bir gece yarısı
biraz sır, biraz özlem, biraz unutuşla
acının ve korkunun giremediği
ressamın paletinde son nefesini veren renklerin
susturulmuş şiirlerin son arzusu özgürlük gibi

hoşcakalları toplayıp denizin gözlerine serpelim
martılar çığlık kesilsin, biz suyun dibine inelim
yeniden yaratmanın türkçesi bulunmadı henüz
dilsiz iyileşmek nasıldır bilen yok
çiçeklere dökülen suların zincirleri çürüttüğünü
anlat yine de, kim olduğunu bilemeyen sesime bir öpücük
ve yüz asırlık sarılış isteği


gök sarara dursun geçimsiz bir akşam için
muştu yüzlü bir şiire emanet ettiğimiz çocukları
ve kayıp bir çağa miras bıraktığımız merhametimizi
geride bırakırız, yağmur yağıyordur hâlâ
bizden yana çevirir yönünü takvimler
bir ihtimal, bir parça tebessüm kalmıştır
dudaklarımızın kıyısında, ölümü yenmişlerin sonsuzluk şarkısı
ekmek aşk ve hürriyet adına
yarını aramaya çıkarız el ele....