Yarınsın Çocuk

Ahhh umudum
Hiç hayata dair fazlamız olmadı
Hep bir şeyler eksikti çok şey noksan
Suskunluğa verip görmezden gelmek
Sözcükler düğümlenip keserken boğazı
Avaz avaz susmak
Ne çok can yakar bilir misin




Ey bahar yüzlü çocuk
Gülüşlerinde hüzün bağdaş kurmuş
Gözlerine bakıp düşünüyorum
Eksiliyor şiir yüreğim
İntihara eşiğinde sözlerim




Sonbaharın göçünde dönen turnalar gibi
Dönüp dönüp vuruluyorum
Ay kurşunluyor gecemi
Yavaş yavaş eksiliyorum
Bir el uzatıp yarına taşısan
Çok yoruldum




Yorgunluğum içime batıyor
Kan damlıyor yüreğime
Kandan bir nehir ki bendimi yıkıyor
Önüne katmış sürüyor
Sen umut
Sen bahar ol
Yırt korkunun perdesini
Güneşi iliştir gülüşlerine
Yarınsın çocuk