Yas
Bahar bitti!
dalında kalan son yaprak kuruyalı
hiç rüzgâr esmedi
belki de esse düşerdim...
Şimdi
kışın hovarda güneşine
minnet ediyor yüreğim
bir dahaki bahara dek
hasreti, acıyı, hüznü kurutuyorum...
Bu kışı da atlatırsam
baharda göç nemlendirecek gözlerimi
kanatlarım iyileşecek
ömrüm, son baharını yaşayacak
sana ve yaşama dair hasretin...
yaşadıklarımızın bilançosu gibiydi şiir... al birini vur ötekine..neysi ki hala inancımız var...sevgilerimle meleğim👍👍👍👍
2/ damarlarının biri kökünden gelen suyla besleniyor. umut denen gözle görülmeyen elle tutulmayan ama kendini hissettirende bu olmalı. umut tükenmediği zaman şair daha sıkı tutunur hayata. ve belli olmaz o kuru dediğiniz yaprak yerinden hiç düşmez bahara yeşillenebilirde. benimkisi laf ebeliği züğürt tesellisi. ama yine de şehirlerde şiir ayakta durmalı. ayakta duran susmayan şiirler hoşuma gider. güneşli bir günse muştularla doludur. hüzün ve umut şiiri var eden iki dosttur...sevgilerle...
1/Charles Baudelaire okuyalı galiba lisedeydim. şu meşhur Elem Çiçekleri... bu çiçekleri yakından görmedim ama okurken şairinde çok mutlu biri olmadığının ayrımına vardım. şairler veya şair mutlu olmak zorunda mıdırlar? siz ne dersiniz? galiba bu şaire göre değişir mi? alın size bir saçmalık daha. katılıyorum oysa; şiir denen ruh hüzünden ortaya çıkar. hüzün yalnızlık iç sıkıntısız aykırı düşmek şiir başlıbaşına budur gerekirse bunlara isyanları da aşkları da katabiliriz. eskiden kapitalizm sosyalizm filan vardsı. vardı da yer kürede bu kadar günümüzde yaşadığımız yalnızlaştırma buhran mutsuz biten aşklar mutsuz süren zoraki ilişkiler evlilikler yoktu. cabası şu, aşklarda çok basite indirgendi ilişkilerde. Küresel sermaye çıktığından beri insan ilişkileri çok değişti. şiir de şiirlerde değişti. şair hisseden biri. bana kalırsa şairlik insan olmanın önündedir. bunu kabul etmemiz gerekir. evet o dalındaki yaprak düşmez. koskoca ağaçta yel çıkmazsa deprem olmazsa düşmez. düşünürüm o yaprak hala neden o dala tutunuyor diye. arkasından koskoca ağaçta tüm yapraklar uçuşmuşken. kendi kendime filozofik yanıtlar buluyorum. vay be diyorum kurumuş gibi görünüyor ama demekki o incecik
..yine hissediliyordu ilayda beydemir yalınlığında derinlik..tebrikler...
sanırım zamanın içinde kaybolup gidiyoruz
baharda göç nemlendirecek gözlerimi kanatlarım iyileşecek
yazaduralım hayatı ve ne varsa
güzel
sevgiyle kalın...