Yaş 25

yaş 25...
yolun yarısı bile değil daha...
oysa ben bu sensiz ve soğuk istanbul sabahında terkedeceğim seni.
isteyerek değil ama bu acı bu yaşta öldürecek beni...
üzülme, ağlama sakın.
senin eserin olacak yerde yatan naaşım,
umrumda değil sen yokken, olmasın mezar taşım,
sen yalnız seni sevdiğimi bil yeter,
üzülme, pişman olma geçen yıllara,
başın dik dursun hep, dik duracak kadar huzurluysan.
bir katilsen aslında, ama aldırma bilmez kimse.
"bir süre beraber olmuştuk, ama neden öldü bilmiyorum" dersin...
son bir yabancı gibi alır başını gidersin gözün arkada...
pişmanlıkların bitirir seni,
bitirir de neyi geri getirir ?
sevdin mi acaba hiç?
kaç paralık sevdan var hiç düşündün mü ?
ne yaparsan yap dönüşü yok...







yaş 25...
yolun yarısı bile değil daha...
takvimler ne kadar da zalim böyle,
hep gidişini gösteriyor, hep ihanetini.
şimdi ölümümle öde kefaretini.
başını nereye vurursun bilmiyorum, katilsin sen...
gençliğimi alıp götüren, beni bitiren kişisin sen,
çevirme kafanı öyle, hiç masum davranma,
kimse bilmez ben bilirim seni.
kimse sormaz, ben sorarım hakkımı mahşerde...
pişmaklıkların yapışır yakana.
ne yapsak dönüşü yok bu gidişin,
galibi sen, malubu benim bu bitişin....