Yaş

Gölgesine yaslandığım her ağaç gibi 

Sen de soldun yüreğimde

Ruhumdan dökülen her şiir ezgisi

Seni söylüyor içimde

Bir Şubat gecesi kaybettim düşlerimi

Belki hiç yaşanmayacak hayaller 

Boş bir salıncağı sallamak gibiydi 

Yorgun ellerim soğuk demirlere dediğinden beri

Güneşi hiç görmedim

Sen gözlerimden gittiğinden beri

Böyle sevmedim

Böyle bilmezdim ben yangınları

Dökülen her yaşın ateşi harladığını 

Çaresizliğin, her kalkmaya çalıştığında

Yirmi beş yerinden bıçakladığını 

İnsanın yaşı kadar derdi olurmuş meğer

Kimi gözünden dökülen

Kimi yüreğinden

Yaşlarıma sakladım seni

Sakındım sevgini

Düşlerimde kanat açtığın her an gibi

İlk günkü hasretini...