Yas Siyahsa Hayat Alaca

Her evde başka bir yangın telaşı
Kiminin bağrı yanar,
kiminin canı.
Canından can gider de ne gören ne de duyan olur
.
Yangın dedim de aklıma ateş geldi.



Rengi başka güzel,
akıl erer mi iki kuru kahve/rengi ağacın bir çıra ile yandığı,
ortaya kızıllığı bıraktığı
bir yanı sarı
bir yanı kırmızı
oldu mu sana alaca.
Közün kırmızı olmasına ne demeli,
bir yanı kor kırmızı,
bir yanı gri.
Yangın bitti mi her yanı siyah!



İnsanında önce bağrı yanar söndüğünde yası siyah sarar.



Hayat ya !
yaşanması zorunlu ama acı ile ama tatlı ile
.
Mutluluk elden çalınan sigara gibi biter.
Kokusu her bağımlıyı baştan çıkardığı gibi,
mutluluk arayanı arkasından sürükler.
Adım adım takip ederiz.
İhtiyacı olan her insan dağılır mutluluk peşinde.
Kimisi kaf dağına,
kimisi nur dağına
umurunda mı tepe tırmandığı,
umurunda mı diken battığı,
umurun mı ayrı düştüğü.
Adı mutluluk dediğinde bencil olur her kişi.




Deyin ki umurumda değil mutluluk!
Diyemezsiniz.
Diyemem.





Her kapı başka elle açılır,
yabancı yüzle (yüzlerle).
Her yüz başka bir hikaye anlatır insana.
Her hikaye başka dersler verir.
Her yabancı yüzde başka beden ararsın hayal ettiğin.
Her hayalde başka kırıklara rastlarsın.
Dedim ya hayat bu
.
Aslında güzel olanlarda var.
Sevmek gibi,
sevilmek gibi ya da ölmek gibi.
Ölüm yatağının baş ucunda olsa ağlar mısın ?
Ağlama ! Neden diye sorma.
Belki az yaşarsın ama az günahkar olursun.
Sevemeye de bilirsin
Ama
mutlaka sevilirsin.
Sevilirken yetinmelisin
ve
sen ! Onun seni sevdiğini (sevişini) sevmelisin.
Hem sevmesen hayatta bir şeyleri yaşayabilir misin?
Yaşayamazsın.
En azından umudu seversin,
umudu beklersin.





Umut!
Ne güzel bir arzudur.
Belki de hiç bıkmadan beklediğin tek gerçek.
Belki de hayatın tek anlamı!