Yaşa Ve Yaşat Kolaysa
Benliğime özümlenmiş
Yüreğime mıhlanmış
Hadi çık çıkabilirsen ?..
Kokun sinmiş bir kere
Ellerinle verdiğin yüreğime
Her şeyden vazgeçip
Kollarıma sığındığında...
Ziyanı yok!
Yüreğimin
Tam ortasına saplan
Kayıtsızca
Oldu bittiye de
Getirme!
Aşka esaret
Gönül kapımda
Ne kadar yaşanacak varsa
Yaşat körü körüne...
Heyecanım söyle şimdi
Nereye kadar tutabilirsin?..
Kalbime hükmeden erkeğim
Prangalarla
Yaşayabilecek misin
Bu sürgün sevdayı?..
Sen düşüne dur sevdalım
Yüreğim esaretine
Çok..tan kapılmış!
Biat edercesine...
tebrikler im güzel şiire kutlarım İlknur hanım
Yüreğinize sağlık Şairem bu zaman kadar okuduğum şiirlerin içinde en güzeline imzanızı atmışsın...👍 Aşk bu vermeden alınamayan tek şey ama bunun bilincinde olamayan sonu hüsranla biten, onca sevda yaşandı , yaşanıyor, ve yaşanacak ama şiirinizden düşen mısralarda öyle bir sevda yaşanıyor ki ölümsüzlüğe yol almaya başlamış her yürek böylesi aşikare yazamaz cesur kaleme saygı duymak lazım şairem..👍 alkışlarım bu güzel şiirin şairesine ..👍😙
dünyaya gelen her cenlı ömrünü yaşar. önemli olan hissettiği güzellikleri bir başkasına yaşatmaktır. bu gelişimler tek taraflı olmaz. on beş gün hastahane hayatım var. tam penceremin karşısında bulunan binanın çatısına her gün iki martı geliyordu. saatlerce aralarında konuşuyorlar öpüşüyorlar, sevişiyorlardı. ben de yaşlı manyak saatlerce onları gözetliyordum. zaman zaman biz insanlar kuşlar kadar bile olamadığımızı düşündüğüm oldu. şiirini okurken bunları anımsadım. evet yaşamak ve yaşatmak erdemliktir. başarıya ulaşmak ısrarlı gayret ister. başarılarının devamını dlerim saygılarımla: rr.akdora