Yaşadım
Yaşadım evet yaşadım...
Bir kırlangıç kandında
Binlerce sabaha uyandım.
Uçtum o kanatların üstünde
Engin dağların doruklarına,
Bazen indim deniz alçaklığına...
Suya dokundum
Havayı kokladım
Toprağı hissettim
Varlığı düşündüm
Yok olmaya yakın yokluğu...
Susmayı denedim
Susunca izledim
Bir süre dinledim
Dinledikçe ezberledim...
Yumdum gözlerimi
Mavi bir sessizlikte...
Deniz okşadı beni
Serildim dalgaların kucağına.
Gözlerim doldu
Ama söz vermişti ağlamayacağına...
Uyandım bir sabah
Bu derin uykudan.
Deniz kurumuş
Bedenim toprak olmuş.
vay be abi
haklısın
süper bir şiirdi
yüreğine kalemine sağlık