Yasaklandın
Yalnızım yine yalnızım
Bir bahar havası yok
Kış havasına dönmüş yıllarım.
Hicaz bir makam seslenir uzaktan
Kokluyorum umutsuzluğu
Canım yakın canımdan.
Kırmızı karanfiller elimde bu gecede
Gücüm yok onları atmaya
Yavaş yavaş soluyor sadece.
Giderken bugünde hayaller
Senide götürdü yanında.
Bomboş şimdi çerçeveler.
Kelimeler harflerini birleştiremiyor
Cümleler ise yok olmuş hicranımda
Giden ise hayalimi getiremiyor.
Gönlümün geçilmeyen duvarında yasaklandın
Gökkuşağı gölgesinde
Oysa ben sana çok aşıktım.
Şimdi ellerim bomboş
Üşüyor kar altında
Yüreğim ise loş.
Sus pus geceler
Bense sana hala sarhoş...
haklısınız gerek olmuyor teşekkür ederim 🙂
aşk gelince başa şair olmaya bile gerek kalmıyor değil mi..yüreğinize sağlık :)