Yaşam

Hayat dokunur bize çocukluğumuzda
Göz kırpar kirpiklerimiz,
Zamansız aldanışlara

Su durgundur,
Öncesi bilinmeyen fırtınalara,
Sözdizimi aşklara.

Sessiz bir çığlık duyulur bağrımızda
Son nefesimizi verir gibi,
Uyutur rüyalarımızda

Su damla damla ,
Ses verir çağrılışımıza
Resim tabloları düşer
Hayal dünyamıza.

Tekerlekler döner diyarlarda
Kutsar bizi gökyüzü yukarılarda
Uçan melekler tutunur duygularımıza

Yaşam kısa sürse de yüreklerimizde
Her anı nefretlerden arınmış,
Yüreğini deniz maviliği
Özlemiyle doldurmuş,
Tüm diyarları hayal perdesinde görmüş
Sıra sıra küçük çiçekleri okşayarak
Yaşarız...

17 ARALIK 2011