Yaşam Asla Rehin Alınmamalı

Bağımsız düşünürlere haksızlık yapmayalım!

büyük beklentilerin yükünü
açlığı ile yanıp tutuşanları
açıkça gördük
darağacında asılan üç fidanlarımız gibi

I_
asıl sorun?
karma karışık vicdanlarımıza
izin verildiği ölçüde mi özgürüz
birer dakikalık saygı lütfen
devrimciliğin, özgürlüğün
katledilişin 43.çü yılındayız

ıı_
inanın hiç zor değil
en iyilerle rekabet edebilir
dünyayı elimizde tuttuğumuzu düşünebiliriz
yaklaşan kötü sonun işaretlerini gözlemleyebiliriz
ya sonrası?
ele avuca sığmayan boşluk hissi değilmi.

ııı_
rüya gibi
biliyoruz her şeyi yalanda olsa
içi boşaltılmış mücadelenin
aldatıcı körlüğü

ıv_
meydanların ortasında yığılmış kalabalık
içine itilmiş trajedi hayatlar
belki de en üzücü
karara tanıklık ettiğimiz
geçmiş zamanın içinde
karanlığın içine itilerek
öylece duruyoruz
susuyoruz

kıvranıyor, sarsılıyor, titriyor, terliyoruz...

v-
her şey kendi ağır çekiminde
hala kendi mahkemesinde
sergilenebilecek midir mucizeler?
bir tür ölüm arzusu duyar gibiyim

vı_
değil mi ki!
anlayışa yitirilmiş saygımız var
karışmasın artık geçmişine sabit akıllılar
kuşkusuz alelade her birimiz
daha derin
daha karanlık
daha kalabalık

içimizde saklanmış melankolik kırışık yüzlerimiz
hiç olmayan anlaşılmaz olgumuz
sönmeye başlamadan hala dertte
yansın yaşamda ışığımız

sükuttayım sanmayın
alın benden de bir kapanış
ki itiraf etmeli... anılmalı...
Deniz' ler ölmez
nefes gibi içimize çektiğimiz nicelerini
kendi adımıza,
onların yaşamını

Yaşam asla rehin alınmamalıydı!

Not: Bu şiirim Üç Fidan anısına