Yaşam Dediğin (Perspektif 3)

/ Yaşam dediğin, ben ve senden ibarettir.../





Ah bahar kervanı, gönlüme otağını kurdu yine
Dağ etekleri, İrem bağı oldu yine
Zambaklar, nergisler, karanfil ve güller
Kan kefenlere büründü ve olmazsa olmaz ezeli laleler


Rengârenk elbiselere giyindi dünya
Kan dolaşır şimdi taşın damarlarında
Ufuk masmavi, havaya baksan mest esintiler
Kuşlarda bir heyecan, yerlerinde duramaz haldeler


Yaşam denizi çalkalanır da çalkalanır
Her şeyde bir koşuşturma,
Sen de koş haydi, durma
Duman dalgası nasıl saklıysa alevde
Taşıdığın ruhla varsın ancak bedende


Yaşam dediğin, ben ve senden ibarettir
Yalnızsa, kendi mahfilinin içinde yalnızdır


/O'nun ışıltısı şimşektedir,
Ayda ve güneştedir
O'ndandır yağmurlar, O'ndandır çöller
O'ndandır dikenler, O'ndandır güller
Kâh gücüyle dağları parça parça eder
Kâh ağına düşer insanlar ve melekler... /


Kimi zaman yaşam, avcı bir şahin gibi süzülür
Görürsün pençelerinden keklik kanı süzülür
Bazen bir güvercindir yaşam, yuvasından uzakta
Çırpınıp durur sabırsız, düştüğü tuzakta
Gözün acziyle bakarsın da sabit ve durağan sanırsın
Kalbini açarsan her zerresini bir bir sayarsın


Dur durak bilmez ki varlık kervanı
Yenilenmekle geçer tüm zamanı
Sanırsın, sırdır yaşam
Aslında sadece uçuş arzusudur yaşam
Pek çok iniş çıkışlardan geçer
Hedefe varmaktan çok füru atı seçer
Yolculuk dediğin yaşam için bir azıktır
Yürümek bir gerçek; durmak mecazdır


Bir zaman ölümle savaşa tutuşmuştu hani
Onu durdurmak ne de zordu hani
Yenikliğinin öfkesinden ondan intikam almaya kalktı
Ve yaşam ölümün peşine takıldı
İkilik eğilimiyle hayat çift yaptı her şeyi
Dağ ve orman ordularında olduğu gibi
Güller dallarından döküldü durdu!
Aynı dallarda yine sökün etti durdu!
Ahmaklar onu fani sanırlar


Yaşam izleri, silindikçe belirir ancak
Ayağına serilirse hedefe tez ulaşır
Ezelden beri bir nefes koşusudur
Zaman ki gün halkaları dizisidir
Soluk dönüşümünün kendisidir


Nefes dalgası kılıçsa eğer benlik onun keskin ağzıdır
Benlik nedir? Hayatın gizli sırrıdır
Benlik nedir? Kâinatın uyanışıdır
Benlik hem gizli hem de aşikârdır
Denizden bir katre su alsan içinde onun özü saklıdır
Karanlıkta da aydınlıkta da parlaktır
Bende ve sende yaşar ama ikimizden de paktır
Ezel arkasında ebed önünde
Ne arkasında sınır var ne önünde
Başlangıcı da sonu da yolculuktur
Yuvasını sorarsan; yüreğinde
Nasıl ki gökyüzü gözbebeğinde...



Nasıl ki gökyüzü gözbebeğinde...